Την Τετάρτη 13/10, συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού πραγματοποίησαν κατάληψη του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης, διαμαρτυρόμενοι για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων τους, τη μη μονιμοποίηση και την επικείμενη απόλυσή τους το Νοέμβριο. Στις 5:00 το πρωί της επομένης, έκαναν την εμφάνιση τους δυνάμεις της αστυνομίας και των ΜΑΤ, με σαφή εντολή να “ανοίξει” για το κοινό ο αρχαιολογικός χώρος. Οι εργαζόμενοι, που βρίσκονταν μέσα από το προηγούμενο βράδυ, τις εμπόδισαν να σπάσουν το λουκέτο της κεντρικής πύλης, οπότε οι δυνάμεις καταστολής έσπασαν πλαϊνό συρματόπλεγμα και μπήκαν στο χώρο, κάνοντας εκτεταμένη χρήση χημικών και ασκώντας σωματική και λεκτική βία σε όποιον βρέθηκε μπροστά τους. Ξυλοκοπήθηκαν εργαζόμενοι-συμβασιούχοι του ΥΠΠΟ, έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν αρκετοί και να συλληφθεί ένας μόνιμος εργαζόμενος (αρχαιοφύλακας) της Ακρόπολης, ο οποίος οδηγήθηκε με χειροπέδες στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα.
Η πλειοψηφία των συμβασιούχων του υπουργείου Πολιτισμού είναι απλήρωτοι για αρκετούς μήνες. Αρκετοί έχουν να πληρωθούν για 22 ολόκληρους μήνες και περί τους 320 εργαζόμενους απολύονται στις αρχές Νοεμβρίου βάσει του ΠΔ 164/2004 του Παυλόπουλου. Το συγκεκριμένο προεδρικό διάταγμα θέσπισε το 24μηνο, που απαγορεύει σ’ έναν εργαζόμενο να απασχολείται για περισσότερους από 24 μήνες με την ίδια ειδικότητα στον ίδιο φορέα, με κύριο στόχο να μην μπορεί να διεκδικήσει μονιμότητα. Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος με πτυχίο αρχαιολόγου δεν μπορεί μετά το πέρας των 24 μηνών να εργαστεί ξανά στο ΥΠΠΟ ως αρχαιολόγος. Πρόκειται για ωμή κατάργηση των σπουδών, του πτυχίου, των γνώσεων και της εμπειρίας των εργαζομένων.
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΕΕ-κεφαλαίου τα τελευταία 15 περίπου χρόνια όσον αφορά στις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα, μείωσε τους μόνιμους διορισμούς αντικαθιστώντας τους με ελαστικές σχέσεις εργασίας (συμβασιούχοι, stage, ωρομίσθιοι κλπ.), δημιουργώντας στρατιές επισφαλών εργαζόμενων, ομήρων των κυβερνήσεων. Τόσο η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η σημερινή χούντα ΠΑΣΟΚ-Τρόικας έχουν “γραμμή” απόλυσης όλων αυτών των εργαζομένων και χρησιμοποιούν αδίστακτα κάθε μέσο για να το πετύχουν (νόμους, προεδρικά διατάγματα, αστυνομική βία κλπ.). Πάντα στο όνομα της «σωτηρίας της χώρας», δηλαδή της αποπληρωμής του χρέους στους δανειστές-τοκογλύφους!
Με την ανεργία να καλπάζει και ακόμα πιο βάρβαρα μέτρα να ετοιμάζονται, η αντίσταση στις απολύσεις στο δημόσιο, η διεκδίκηση σταθερής και αξιοπρεπούς εργασίας για όλους, είναι πια ζήτημα ζωής και θανάτου για τους εργαζόμενους. Η υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά πρέπει να πάει μέχρι το τέλος, με σκληρούς ταξικούς αγώνες. με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία στον δρόμο. Μέχρι να ανατραπεί η χούντα του Μνημονίου και της Τρόικας και να φύγει αυτή η άθλια κυβέρνηση μαζί με κάθε επίδοξο συνεχιστή της.